Marketingtechniek 'Het schaarste-effect' is effectief, maar is het eerlijk? Ik twijfel...

Het idee achter het schaarste-effect is simpel: mensen waarderen dingen meer als ze moeilijker te verkrijgen zijn. Door een gevoel van urgentie en exclusiviteit te creëren, kunnen bedrijven consumenten aanzetten tot snellere aankopen. Dit fenomeen wordt ook wel FOMO (Fear of Missing Out) genoemd. Robert Cialdini beschreef schaarste als een van de zes universele principes van overtuiging in zijn boek "Influence: The Psychology of Persuasion" uit 1984.

Ik vind persoonlijk als het schaarste-effect wordt gekoppeld aan een voorraadsysteem, een prima oplossing, niks mis mee.

Echter zie ik ook websites dit gebruiken als angsttechniek. Denk aan nep-timers die aangeven dat je binnen 30 min moet bestellen anders verloopt de korting, maar deze timer staat 24 uur later nog steeds op 30 min. Dit voelt als pure misleiding en manipulatie. Ik krijg er een vieze nasmaak van.

Ook denk ik dat veel bedrijven onderschatten dat veel mensen het echt wel door hebben dat ze gemanipuleerd worden op deze manier, en dat dit een negatieve ervaring kan veroorzaken. Omdat ik zelf bij bedrijven veel werk aan een positieve branding, adviseer ik mijn klanten erg op te passen met dit soort agressieve marketingtechnieken.

Hoewel het zeker effectief kan zijn, voelt het voor mij belangrijker om eerlijk te zijn tegenover klanten dan een verkoop te forceren. Ethische marketing gaat over transparantie en vertrouwen, en dat zou altijd voorop moeten staan. Echter zullen er genoeg marketeers zijn die hier niet mee eens zijn en zullen vertellen als puntje bij paaltje komt word het succes van een bedrijf bepaalt op basis van maximale winst, en om deze maximale winst te behalen zal je alles uit de kast moeten trekken, inclusief dit soort technieken.

Ik merk zelf dat ik bij het bekijken van reclame automatisch een onderbuikgevoel krijg: klopt dit wel? Waar staan de kleine letters? En dit geldt niet alleen voor reclame. In alle facetten van het leven kan je soms niet eens de verpakkingen van je favoriete product vertrouwen. We weten vaak niet eens wat al die ingrediënten betekenen die erop staan. En weet je nog in 2014, toen de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) een boete oplegde aan een supermarktketen vanwege misleidende informatie op de verpakking van een champignonsoep die geen gram champignon bevatte?

Ik vraag mij af, wordt het niet eens tijd dat de waarheid meer waarde krijgt in de verkoop dan gemene verkooptrucjes? Wellicht een gevecht dat je niet snel wint, maar ik blijf denken dat het zoveel beter zou zijn voor de maatschappij.